简体乡风
繁体鄉風
拼音xiàng fēng
注音ㄒ一ㄤˋ ㄈㄥ
词语解释
乡风[ xiàng fēng ]
⒈ ?乡里的风俗;地方风俗。
引证解释
⒈ ?乡里的风俗;地方风俗。
引宋 苏轼 《馈岁》诗:“亦欲举乡风,独唱无人和。”
清 查初白 《除夕恩赐羊鹿》诗:“乡风未敢分僚友,家祭先应荐祖宗。”
例如:各处各乡风。
⒉ ?乡,通“向”。趋从教化。指政治上的归顺或对个人的敬仰。
引《管子·版法》:“万民乡风,旦暮利之。”
《史记·留侯世家》:“此其君臣百姓必皆戴陛下之德,莫不乡风慕义,愿为臣妾。”
宋 王安石 《谢林中舍启》:“乡风有年,修问无所。”
⒊ ?乡,通“向”。指趋向某种风气。
引《史记·儒林列传》:“武安侯 田蚡 为丞相,絀 黄 老 、刑名百家之言,延文学儒者数百人,而 公孙弘 以《春秋》白衣为天子三公,封以 平津侯。天下之学士靡然乡风矣。”
章炳麟 《校文士》:“而后生信其(指 龚自珍 )誑耀,以为巨子,诚以舒纵易效,又多淫丽之词,中其所嗜,故少年靡然乡风。”
国语辞典
乡风[ xiāng fēng ]
⒈ ?各地固有的风俗。
引宋·苏轼〈岁暮思归不可得寄子由弟〉诗三首之一:「亦欲举乡风,独唱无人和。」
同音词、近音词
- xiāng féng相逢
- xiàng fēng向风
- xiáng fēng祥风
- xiáng fèng祥凤
- xiáng fèng翔凤
- xiáng fēng翔风
- xiāng fēng香风
- xiāng fēng相风
乡风的组词
- xī fēng晞风
- zhèng fēng郑风
- zǔ xiāng祖乡
- zhàng xiāng瘴乡
- zhèng xiāng郑乡
- zhuǎn xiāng转乡
- zhàng xiāng杖乡
- zhì xiāng志乡
- zhōng xiāng中乡
- zǒu fēng zǒu shuǐ走风走水
- zé fēng泽风
- zǐ xiāng梓乡
- zhēn fēng贞风
- wū fēng巫风
- zuó fēng捽风
- biāo fēng熛风
- wǔ lì fēng五粒风
- zhǎng fēng涨风
- zōng fēng宗风
- zuì xiāng醉乡
- zhān xiāng毡乡
- zhōu xiāng州乡
- zhèn fēng阵风
- zhāo fēng招风
- zhěng fēng整风
- zǎn fēng攒风
- zǔ fēng阻风
- zhá shǒu fēng札手风
- wèi fēng胃风
- zhèn tóu fēng阵头风
相关词语
- xī fēng晞风
- zhèng fēng郑风
- zǔ xiāng祖乡
- zhàng xiāng瘴乡
- zhèng xiāng郑乡
- zhuǎn xiāng转乡
- zhàng xiāng杖乡
- zhì xiāng志乡
- zhōng xiāng中乡
- zǒu fēng zǒu shuǐ走风走水
- zé fēng泽风
- zǐ xiāng梓乡
- zhēn fēng贞风
- wū fēng巫风
- zuó fēng捽风
- biāo fēng熛风
- wǔ lì fēng五粒风
- zhǎng fēng涨风
- zōng fēng宗风
- zuì xiāng醉乡
- zhān xiāng毡乡
- zhōu xiāng州乡
- zhèn fēng阵风
- zhāo fēng招风
- zhěng fēng整风
- zǎn fēng攒风
- zǔ fēng阻风
- zhá shǒu fēng札手风
- wèi fēng胃风
- zhèn tóu fēng阵头风